فضانوردان ناسا ماه‌ها است که به دلیل یک فضاپیمای معیوب بوئینگ در فضا سرگردان شده‌اند، اما بازگشت آنها به زمین ممکن است وحشتناک‌تر باشد، زیرا Sunita Williams و Butch Wilmore هنگام پرتاب تنها هشت روز در ایستگاه فضایی بین‌المللی حضور داشتند. فضاپیمای استارلاینر در 5 ژوئن، به علت یک نقص در رانشگرهای کپسول، آنها را بیش از دو ماه در آنجا گیر انداخت و ناسا می گوید که ممکن است تا فوریه سال آینده باز نگردند.
به گزارش دیلی میل بریتانیا، آژانس فضایی اکنون در حال تصمیم گیری برای ادامه استفاده از وسیله نقلیه معیوب استارلاینر یا پرتاب یک ماموریت نجات با استفاده از فضاپیمای رقیب اسپیس ایکس است که برای بوئینگ بسیار شرم آور خواهد بود.
رودی ریدولفی، فرمانده سابق سیستم فضایی ارتش ایالات متحده، سه سناریوی ترسناک را توضیح داد که اگر آنها تصمیم بگیرند با فضاپیمای خود بروند، ممکن است اتفاق بیفتد، از جمله بدترین سناریویی که می تواند شاهد سوختن خدمه در داخل کپسول در هنگام ورود مجدد باشد.
مشکلات Starliner در ماژول خدمات نهفته است که مانند مرکز کنترل کل وسیله نقلیه است که شامل سیستم هایی است که موتورهای محرکه و قدرت و همچنین آب و اکسیژن را برای مسافران کنترل می کند.
این ماژول که در پایین کپسول قرار دارد، همچنین برای تراز کردن وسیله نقلیه برای بازگشت به زمین قبل از بلند شدن آن مهم است و ماژول سرویس باید کپسول را در یک ارتفاع زاویه دار قرار دهد تا بتواند به زمین بازگردد.
اگر زاویه مناسب نباشد، فضاپیما از جو جهش می کند و ناسا را به تقلا برای تعیین موقعیت خود در مدار می گذارد.
اگر زاویه بیش از حد تند باشد، اصطکاک بیشتر و احتمال سوختن در اتمسفر بیشتر می شود که باعث بخار شدن سرنشینان می شود.
اگر زاویه خیلی کم عمق باشد، فضاپیما ممکن است از اتمسفر خارج شود و دوباره به فضا منفجر شود.
ریدولفی گفت: “تا زمانی که کپسول برای بازگشت به زمین به درستی ردیف شود، همه چیز خوب است.”
ریدولفی افزود: «اگر ماژول سرویس Starliner کپسول را در یک پنجره شیب دار برای ورود مجدد قرار دهد، احتمالاً محافظ حرارتی فراگیر کپسول از کار می افتد.
پنج رانشگر در طول پرواز 24 ساعته که این دو فضانورد را در ژوئن گذشته به ایستگاه فضایی بین‌المللی برد، از کار افتادند، و یک نگرانی عمده این است که موتورهای بیشتری در سفر برگشت از کار بیفتند و آنها را در جایی بین ایستگاه فضایی بین‌المللی و زمین رها کنند.
بسته به میزان اکسیژن و توانایی های استارلاینر، خدمه حدود 96 ساعت فرصت خواهند داشت تا موتورها را احیا کنند و دوباره روی زمین فرود آیند.
آنها باید تعیین کنند که کدام موتورها از کار افتاده اند به این امید که آنها را خاموش کنند و همچنان منابع کافی برای گذراندن چند ساعت برای بازگشت به خانه داشته باشند.
ریدولفی توضیح داد که اگر پیشرانه ها و نشت هلیوم ادامه پیدا نکنند، حتی در این سناریو ممکن است وسیله نقلیه به زمین برسد، اما پس از آن ماژول سرویس باید به خوبی کار کند.
اما ناسا ممکن است مجبور شود یک وسیله نقلیه نجات استارلاینر را برای نجات فضانوردان بفرستد و یک مأموریت لنگرگاه فضایی، اگرچه ممکن است، تنها یک بار در تاریخ بشر برای نجات یک فضاپیمای بدون سرنشین انجام شده است.
ریدولفی گفت: «ناسا می داند که چگونه این کار را انجام دهد، اما فقط زمان می برد راداری و مشاهدات بصری را محاسبه کنید.
با این حال، ریدولفی گفت که وقتی استارلاینر پیدا شود، ناسا باید تیم دیگری از فضانوردان را برای انجام ماموریت لنگر انداختن در فضا آموزش دهد.
در حالی که هر سه سناریو با وسیله نقلیه فضانورد امکان پذیر است، ریدولفی خاطرنشان کرد که او معتقد است ناسا وسیله نقلیه دیگری را برای انجام ماموریت نجات انتخاب خواهد کرد و کپسول Crew Dragon احتمالا با دو فضانورد در ماه سپتامبر به فضا پرتاب خواهد شد و به ویلیامز و ویلمور پس از بازگشت دو صندلی می دهد. ، با یک سال انتظار.
