دانشمندان موفق به بازسازی سر یک زن نئاندرتالی شدند که 75000 سال پیش در عراق کنونی زندگی می کرد.
جزئیات بیشتر در ویکی پدیا
نئاندرتال ها گروهی منقرض شده از انسان های باستانی هستند که تا حدود 40000 سال پیش در اوراسیا زندگی می کردند.
بر اساس مستند جدیدی از نتفلیکس، محققان به بقایای صاف و خرد شده جمجمه این زن که در غار شاندر در کردستان عراق پیدا شده است، تکیه کردند.
غار شاندر برای مردم شناسان اهمیت ویژه ای دارد، زیرا بقایای حداقل 10 مرد، زن و کودک نئاندرتال در دهه 1950 کشف شد.
دکتر پومروی، دیرینه شناس دانشگاه کمبریج، گفت: “فکر می کنم این زن می تواند به ما کمک کند تا با هویت اصلی خود ارتباط برقرار کنیم.”
پروفسور گریم پارکر از کمبریج، که کاوش‌های جدید را در غار شاندر هدایت می‌کند، گفت: «جمجمه به اندازه یک پیتزا صاف بود.»
با مجوز اداره آثار باستانی محلی کردستان عراق، قطعات جمجمه در بلوک‌های رسوبی به بریتانیا آورده شد تا فرآیند تثبیت آنها و سپس کنار هم قرار دادن دوباره آنها آغاز شود.
بیش از یک سال طول کشید تا محققان بتوانند سطح جمجمه بازسازی شده را اسکن کنند و پرینت سه بعدی در اختیار هنرمندان هلندی آدری و آلفونس کنس قرار گرفت که به دلیل مهارت خود در ایجاد تصاویر تشریحی دقیق از افراد باستانی از استخوان ها و فسیل هایشان مشهور بودند.
محققان گفتند که قطعاً یک زن بوده است و این معمولاً از استخوان های لگن مشخص است، اما هیچ استخوان لگنی پیدا نشد.
در عوض، محققان به پروتئین‌های غالب خاصی که در مینای دندان یافت می‌شوند تکیه کردند که با ژنتیک زنانه مرتبط است. به گزارش بی بی سی، قد کوتاه اسکلت نیز این تفسیر را تایید می کند.
محققان بر این باورند که این زن بر اساس دندان‌هایش که تقریباً تا ریشه فرسوده شده بود، در اواسط چهل سالگی مرده است.
دکتر پومروی توضیح داد: «تا زمانی که دندان‌ها فرسوده می‌شوند، جویدن آن‌طور که تصور می‌شد مؤثر نیست، بنابراین نمی‌توانند به همان شیوه غذا بخورند».
وی افزود: “ما برخی شاخص های دیگر از سلامت دندان ضعیف داشتیم – برخی عفونت ها، برخی بیماری های لثه نیز. در این زمان، فکر می کنم او به پایان عمر خود رسیده است.”
