رازهای جدید در دنیای دایناسورها: مطالعه جئ هویت تی رکس را زیر سؤال می برد !

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که برخی فسیل‌های دایناسور که تصور می‌شود فسیل‌های یک تیرانوسوروس رکس جوان هستند، در واقع به گونه‌ای جداگانه به نام Nannotyrannus lancensis تعلق دارند .

بسیاری از کارشناسان یافته‌های این مطالعه را زیر سوال می‌برند، مانند توماس کار و توماس هولتز، که تأکید می‌کنند این مطالعه به طور قطعی مشکل را حل نمی‌کند و درک فعلی از تغییرات رشد در دایناسورها ممکن است پیچیده‌تر باشد .

دیوید هون از دانشگاه کوئین مری لندن پیشنهاد می‌کند که نانوتیرانوس ممکن است وجود گونه دوم و نزدیک به هم در تیرانوسوروس را ثابت کند که ممکن است به پر کردن برخی شکاف‌ها در درک تکامل این گروه از دایناسورها کمک کند .

در آخرین قسمت از بحث طولانی درباره هویت گروهی از فسیل‌های دایناسورها، یک مطالعه بحث‌برانگیز جدید نتایج شگفت‌انگیزی را به همراه داشته است. محققان دریافته‌اند که استخوان‌هایی که قبلا تصور می‌شد متعلق به یک تیرانوسوروس رکس جوان است، در واقع متعلق به گونه‌ای جداگانه به نام Nanotyrannus lancensis است.

از زمان کشف اولین جمجمه در مونتانا در سال 1942، دیرینه شناسان به این فکر کرده اند که آیا این جمجمه و اکتشافات فسیلی بعدی نشان دهنده گونه ای متمایز است یا متعلق به یک تی رکس T. rex نوجوان است. مطالعه جدید، که در مجله Fossil Studies در روز چهارشنبه (3 ژانویه) منتشر شد، شواهد قوی در رد این فرضیه ارائه کرد که این فسیل‌ها متعلق به یک “کودک T. rex” هستند. با این حال، برخی از کارشناسان هنوز از نتایج مطالعه متقاعد نشده اند.

نیکلاس لانگریچ، نویسنده اصلی این مطالعه و دیرینه شناس و مدرس ارشد در دانشگاه باث در بریتانیا، می گوید: “من همیشه در مورد ایده نانوتیرانوها شک داشتم تا اینکه حدود شش سال پیش فسیل ها را با دقت بیشتری بررسی کردم. متوجه شدم که در این سال ها چگونه آنها را اشتباه درک کرده بودیم. نتایج من را شگفت زده کرد.”

در این مطالعه، لانگریچ و یکی از نویسندگان، ایوان سایتتا، دیرینه شناس در دانشگاه شیکاگو و همکار پژوهشی در موزه تاریخ طبیعی فیلد شیکاگو، حلقه های رشد را روی فسیل ها اندازه گیری کردند و دریافتند که آنها از نزدیک به سمت بیرون استخوان بسته شده اند. این نشان می دهد که رشد کند شده است و دایناسور وقتی مرد به اندازه کامل خود رسیده است.

لانگریچ توضیح داد: “اگر این دایناسورها کوچک بودند، انتظار می رفت که رشد قابل توجهی داشته باشند و سالانه صدها کیلوگرم وزن اضافه کنند.” محققان به این نتیجه رسیدند که دایناسور تنها به 15 درصد اندازه یک تی رکس بالغ رسیده است، با وزنی در حدود 2000 تا 3300 پوند (900 تا 1500 کیلوگرم) و طول حدود 16 فوت (5 متر). حدود 17600 پوند (8000 کیلوگرم) و 30 فوت (9 متر) طول دارد.

با این حال، توماس کار، دیرینه شناس مهره داران، خاطرنشان می کند که این مطالعه شواهد قطعی ارائه نکرده است و درک تنوع رشد در دایناسورها ممکن است پیچیده تر از آن چیزی باشد که مطالعه نشان می دهد. Carr تاکید می کند که تفاوت های قابل توجهی بین T. rex نوجوان و بزرگسال وجود دارد که ممکن است بیشتر از موارد شناسایی شده در مطالعه جدید باشد.

مخالفان نظریه nanotyrannos می گویند جمجمه این دایناسورها ویژگی های منحصر به فردی دارد که فقط در T. rex دیده می شود. توماس هولتز، متخصص دیرینه شناسی مهره داران نیز به این یافته ها بدبین است و خاطرنشان می کند که فسیل های کلیدی مورد نیاز برای حل این مشکل هنوز کشف نشده اند.

دیوید هون، دیرینه شناس و خواننده جانورشناسی، معتقد است که این بحث ادامه دارد و مطالعه جدید به اندازه کافی قانع کننده نبوده است. هان معتقد است که ممکن است بیش از یک گونه در جنس دایناسورها وجود داشته باشد، اما این کشف باید با شواهد قوی و قانع کننده پشتیبانی شود.

در حال حاضر، تنها تیرانوسوروس رکس در جنس دایناسورها به رسمیت شناخته شده است، اما احتمالا گونه های نزدیک به هم وجود دارند.